And also, Paranatellonta

Voorleesweek

[scroll down for English]

Hallo!

Blijf voorlezen!

Van 22 tot en met 30 november is het in Vlaanderen en Brussel Voorleesweek, een initiatief van Iedereen Leest, i.s.m. Boektopia, VRT, Kind & Gezin, Boekhandels Vlaanderen en de bibliotheken. Daar sta ik natuurlijk helemaal achter en ik wilde dan ook graag iets doen om deze Voorleesweek te vieren.

Zelfgeschreven gedichten voorlezen, dat leek me wel een idee. Twee of drie filmpjes, dacht ik eerst, gespreid over de week. Maar jullie kennen mij natuurlijk al: zodra ik bezig was, vond ik toch genoeg gedichten in mijn oogst van NovemberVers 2024 die ik leuk genoeg vond om met jullie te delen en nu heb ik een filmpje gemaakt voor élke dag van de Voorleesweek. Ze zijn kort, tussen 30 seconden en 2 minuten. Echte voorleessnacks! Geniet ervan.

Linkjes: Dag 1Dag 2Dag 3Dag 4Dag 5Dag 6Dag 7 

Er volgt zowel morgen als overmorgen om 16 uur nog een nieuw filmpje! Die zullen ook toegevoegd worden aan mijn Voorleesweek-playlist op YouTube.

Vandaag was het natuurlijk ook weer tijd voor een nieuw Paranatellonta-filmpje! Jawel, meer voorleesvreugde.

Ik heb deze keer gekozen voor de meest recente Paranatellonta-editie, nummer 414: “De zonsondergang tegemoet”. Het verhaaltje werd geïnspireerd door het Finse sprookje waar ik op dit moment in de les storytelling aan werk, dat ik leerde kennen in het door Ulla Thynell geïllustreerde boek Nordic Tales. De originele titel kan vertaald worden als “De bruid van het woud: het verhaal van een muisje dat een prinses was”, maar mijn muisje is een prins geworden. Voor wie mijn storytelling-versie graag wil horen en in Hasselt geraakt, is er op 9 december om 18 uur een toonmoment in lokaal 313 van Knst. Hasselt.

Op maandag 1 december zal je de 415de editie van Paranatellonta in het Engels kunnen vinden op paranatellonta.tumblr.com!

Geniet van alle voorlees- en vertelkansen.

Liefs,

Minerva


Hi!

In Flanders and Brussels, the Week for Reading Aloud is celebrated from November 22 until November 30, so the text above announces a series of YouTube Shorts I’ve made with Dutch poems that I wrote last year for the NovemberVers challenge. An English speaker told me they loved the way it sounds in spite of not understanding the words, which I found very flattering, so if you like, you can check out the playlist here!

Of course there’s also a new Paranatellonta video in English today, which you’ll find via this link

This time I’ve chosen the most recent edition of Paranatellonta, number 414: “Into the Sunset”. The story was inspired by the Finnish fairy tale I’m currently working with in Storytelling class. I got to know this story in the book Nordic Tales illustrated by Ulla Thynell. The original fairy tale is called “The Forest Bride: the Story of a Little Mouse Who Was a Princess”. However, my little mouse became a prince.

This Monday, December 1, you’ll find the 415th edition of Paranatellonta on paranatellonta.tumblr.com!

Enjoy every opportunity to read to others and tell your stories.

Love,

Minerva

And also, Paranatellonta

Dutch Poetry Week – Poëzieweek

I’m writing this post in Dutch for once, to talk about Dutch poetry!

Hoi!

Het was deze week Poëzieweek. Op Gedichtendag leek het me wel leuk om heel snel een gedicht te schrijven en te posten op Twitter. Dat beviel me zo goed dat ik het de hele week volgehouden heb! Het was leuk om weer wat meer verbinding te voelen met het Nederlands en door mezelf te beloven dat ik de gedichten snel en ongepolijst zou posten, bleef ik er ook niet eindeloos over dibben. Een gedicht aan iemand tonen voelt veel meer als loslaten dan een verhaal, omdat de interpretatie nog zoveel vrijer is. We gaan mij dus allemaal heel dapper vinden omdat ik ze hier toch kom tonen! Hier is het resultaat van een week vol poëzie.

Dag 1 (Gedichtendag)

Ik wil ergens heen
een punt maken
duidelijk zijn

Ik wil ergens heen
om nieuwe dingen te ontdekken
de horizon verkennen

Het avontuur opzoeken
zodat iedereen wijst van “Kijk,
díé heeft er niet omheen gedanst.”

Maar ik blijf thuis.
Waar ik naartoe werk
is geen helder reisdoel.

Dag 2 (27/01/23)

Koekjes met de post uit Amerika –
Dat leek ons wat onpraktisch.
Vriendschap was een veel mooiere beloning
Gesprekken over gebak en chocola
Ervaringen met queerness en neurodivergentie.
Vorige week wist ik nog niet dat je bestond
Vandaag maak ik jouw pindarotsjes.
Het schermpje op het keukenblok straalt
Je gezicht een goedkeurend kunstwerk
Van postpakketjes data.

Dag 3 (28/01/23)

Later krijg ik een cactusbaard
met hele lange naalden
Niet om iemand pijn te doen
maar omdat m’n haar steeds faalde
te groeien waar ik het graag wou
en ik daarover baalde
kwam op een dag de goede fee
en bracht me stekelgenen
Ze plantte ze in mijn gezicht
en is daarna verdwenen
Sindsdien wacht ik met ongeduld
tot de pinnen uit mijn wangen
ver genoeg gevorderd zijn
om er bloempjes aan te hangen.

Dag 4 (29/01/23)

Een knuffel van een boek
Een blad langs links, een blad langs rechts
Ze vouwen om je heen
Een veilige cocon

Als nachtmerries tóch komen
Je wakker schrikt ver weg van rust
Verbeeld je je de vrede
Van weides in de zon

De stad der fantasieën
Verwarmt je hart met woordenthee
Je angst zakt weg in zacht
Een nieuwe droom begon

Dag 5 (30/01/23)

De grote oranje octopus
heeft hele lange armen.
Ze kronkelen steeds zo en zus
want hij wil de eindjes warmen
aan iemand met een zacht, droog vel
hij legt een koude zuignap
tegen de mensen aan, maar, wel,
zij delen niet zijn blijdschap.
Ze zetten zeven stappen terug
zo kan hij hen niet raken
en leert de octopus al vlug
dat zij de kou niet kunnen smaken
Dus wendt hij zich – na lang gedub
tot andere kameraden:
een beetje kou op dik geschub
kan vuurdraken niet schaden.

Dag 6 (31/01/23)

De zee klotst langs de kleurenboot
Het veel te blauwe water
Het grijs op weg naar later
De masten blozen rood

Een duikboot cirkelt door de lucht
Om onze tocht te stoppen
Het grijs kan hen niet foppen
Ons bootje zucht, maar vlucht –

Ooit zal de paarse wereld fier
Vol groene stippen staan
Het grijs vrolijk saffraan
Geen reis naar waar jij mag bestaan
De horizon een regenboog, te zien van elke pier
Geen land vol verf, maar overal, en zelfs gewoonweg hier.

Dag 7 (01/02/23)

Aftiteling

Wanneer een aarzeling weerklinkt
knikt het marktplein minzaam toe
Vrolijk om de mensen heen
weeft de klarinettist zijn avontuur
De toonladders, de dansers, de vlammen van het vuur
Alles hier beweegt op zijn ritme alleen
De lente komt, niemand wordt moe
Het lied een diep instinct

Diepzwart zakken de credits
Zijn feest kent nooit een eind.


Welk gedicht spreekt jou het meeste aan? Ik kom het heel graag te weten in de comments.

Liefs,

Minerva

P.S. Uiteraard is er ook een nieuwe post op Paranatellonta vandaag. Happy February!